Cao-waakhond bijt door

Dat VNB niet alleen blaft maar ook doorbijt, blijkt uit het grote aantal werkgevers dat na ingrijpen van de stichting alsnog wordt gedwongen hun werknemers te betalen wat ze verdien(d)en. Vaak met terugwerkende kracht, altijd met een heilzame uitwerking op de huidige en toekomstige arbeidsvoorwaarden van de werknemers in dat bedrijf. Enkele recente voorbeelden.

40-uurs garantie

Bij een groot transportbedrijf werd de 40-uursgarantie niet toegepast. Dit betekent dat wanneer een werknemer minder dan 40-uur in de week werkt, dit tekort wordt gecompenseerd met overuren uit andere werken. De cao staat dit niet toe. Vaak gaat dit om kleine verschillen, maar bij een groot aantal werknemers over een langere periode kostte het de werkgever toch € 176.500,-. Daarnaast heeft het bedrijf ook nog eens € 25.000,- aan schadevergoeding voor de SOOB betaald. Al met al een heel mooi resultaat waarvan de werknemers direct profiteren.

Cash uitbetaald

Dit bedrijf kwam in beeld door een toch wel opmerkelijke melding dat een groot deel van het loon cash werd betaald. Het wettelijk minimumloon werd overgemaakt, maar de rest ontvingen de werknemers dus handje contantje. Het bleek ook allemaal niet te kloppen. Zo ontvingen de werknemers niet het juiste functieloon, de toeslagen – waaronder het redelijk nieuwe waarde van een vakantie dag – werden niet betaald evenmin als het loon bij ziekte. De werkgever heeft alles relatief snel aangepast, rechtgetrokken en nabetaald. Hij heeft naast ruim € 95.000,- aan de werknemers nog zo’n € 5.000,- aan schadevergoeding betaald aan het SOOB-fonds.

Tredeverhogingen

Een melding dat de tredeverhogingen niet werden toegepast en er te weinig toeslag werd betaald voor overwerk, zette VNB bij dit bedrijf op het juiste spoor. Na het versturen van de eerste brief bleek dat de werkgever geen lid was van TLN. Omdat er net een AVV-loze periode was geweest, waarin de cao dus niet algemeen verbindend verklaard was, wilde de advocaat van de werkgever slechts een deel van de gevraagde stukken aanleveren. Op basis van de aangeleverde stukken bleek niet dat de cao werd overtreden, terwijl dat wel naar voren kwam uit de stukken van de melders. Hierdoor is er veel over weer gecorrespondeerd met de advocaat van de werkgever. Uiteindelijk hebben de dreiging van een juridische procedure en een aantal gesprekken ertoe geleid dat de cao toch werd nageleefd. In totaal is er aan 25 werknemers (waarvan 7 inmiddels ex-werknemers) een bedrag van € 74.536,69 nabetaald aan te weinig loon in verband met het niet toekennen van de tredeverhoging en de te weinig betaalde overurentoeslag.

Koeriersbedrijf

Een bedrijf werd aangeschreven naar aanleiding van een melding door een ander koeriersbedrijf waarbij een cao-nalevingsprocedure liep. Uit de opgevraagde stukken bleek dat er een hoop misging. Zo ontvingen de werknemers een te laag uurloon, geen toeslagen voor werken in het weekend en de nacht en geen verblijfkostenvergoeding. De werkgever beloofde beterschap en werkte in eerste instantie ook mee door een nabetaling te verrichten van € 36.749,70 bruto aan te weinig betaald loon en € 31.235,39 netto aan verblijfkostenvergoeding. Ook werden er enkele aanpassingen gedaan, maar het bedrijf weigerde de gevraagde stukken op te sturen waaruit zou moeten blijken dat de cao volledig werd nageleefd. Vandaar dat Stichting VNB een procedure heeft aangespannen bij de kantonrechter. De kantonrechter heeft VNB in het gelijk gesteld en het bedrijf werd gedwongen de stukken aan te leveren. Daarnaast moest het bedrijf een schadevergoeding van € 2.000,- betalen, evenals de proceskosten van € 640,25.