Wet- en regelgeving
Op wegtransport en chauffeurs zijn verschillende soorten wet- en regelgeving van toepassing.
Om chauffeurs te beschermen kent Europa rij- en rusttijden, is er Europese en nationale wetgeving over de toepassing van het juiste loon, coördinatie over het afdragen van premies en fundamentele mensenrechten zoals het recht op een veilige werkplek en de toegang tot schoon drinkwater.
Rij- en rusttijden zijn er om de verkeersveiligheid te bevorderen, chauffeurs te beschermen tegen hun werkgever en concurrentievervalsing tegen te gaan.
Om concurrentievervalsing tegen te gaan kent de sector specifieke Europese regels voor toetreding tot de markt. Voordat een transporteur de markt op mag, moet zijn aangetoond dat hij vakbekwaam, kredietwaardig en betrouwbaar is en beschikt over een daadwerkelijke en duurzame vestiging in de lidstaat van vestiging. Daarnaast zijn er Europese regels over binnenlandse transporten (cabotage en intermodale ritten). In Nederland is dit uitgewerkt in de Wet Wegvervoer Goederen, daarin is de eis van dienstbetrekking opgenomen. Nederlandse transporteurs mogen op hun wagens alleen chauffeurs laten rijden die in loondienst zijn. Meer specifiek, een transporteur mag alleen tijdelijk, als hulp en zonder winstoogmerk, chauffeurs van een andere (buitenlandse) onderneming op zijn wagens laten rijden. Deze regels zijn er om sociale dumping en illegale constructies van onderaanneming tegen te gaan. In Nederland zijn dit soort vergrijpen economisch delicten.
Deze wet- en regelgeving is door Europa ingevoerd om werknemers en nette werkgevers te beschermen. In de automotive sector zien we dat foute werkgevers de regels juist misbruiken, grofweg overtreden of een rookgordijn optrekken middels het vervalsen van documenten en registratie. Overtredingen zijn zo normaal geworden doordat er in Europa en in de lidstaten veel te weinig aandacht is voor handhaving. Ook de autofabrikanten hebben het niet willen zien of zijn grofweg bedonderd door hun eigen transporteurs.
Afdracht van premies en belastingen is een fundament onder de sociale samenleving. In de ‘Europese coördinatieverordening sociale zekerheid’ zijn spelregels opgenomen waar en wanneer een werknemer in een bepaalde lidstaat sociaal verzekerd moet of mag zijn. Die regels zijn er om ook bij grensoverschrijdende arbeid de werknemer eerlijk en effectief te verzekeren.
In de supply chain van de automotive zien we dat het shoppen van sociale zekerheid een verdienmodel is geworden. Er zijn chauffeurs sociaal verzekerd in een lidstaat waar ze nooit geweest zijn.